اگر نفس هم از این پس به من امان بدهد
و یا ستاره به شب نور بی‌کران بدهد
ولی بدان که محال است بعد رفتن تو
زمانه روی خوشش را به من نشان بدهد
کجای قسمت من این نوشته شد که خدا
هر آن‌چه خواسته بودم به دیگران بدهد
نمی‌شود که جهان بر خلاف عادت خود
به آنکه بال نداده‌ست، آسمان بدهد؟
روا نبود ببینی که کورم و دستت
مسیر را به کس دیگری نشان بدهد
هنوز چشم به راهم مگر به معجزه‌ای
لبت دوباره به این خاک مرده جان بدهد...
فرخ حاجی‌علی
