گر عشق نبودی و غم عشق نبودی
چندین سخن نغز که گفتی که شنودی؟
ور باد نبودی که سر زلف ربودی
رخساره معشوق به عاشق که نمودی؟
(به نقل از رساله «فی حقیقه العشق» شیخ اشراق)
بهترین دوست و بیشترین منبع الهام «شعر» کسی نیست جز «عشق»؛
پیراهن شعر، آغشته به خون عشق است و دفتر عشق آراسته به خط شعر.
شعر، عاشقانه است ذاتا؛ و در این میان فرقی بین شعری که موضوع عشق دارد و شعری که موضوعش عشق نیست، نیست.
و اگر نیک بنگریم شعر عاشقانه هم قدیمی‌ترین طرز شعر و هم صمیمی‌ترین نحوه ابراز عشق است. لحظه دیدار دو جهان زیبا. به قول شاعر عاشقانه‌های امروز: لحظه دیدار جسم و جان.
شعرهای دیگر و عوالم و عواطف دیگر همه در جای خود گرامی‌اند، ولی در این صفحه فقط شعر عاشقانه می‌خوانیم و از شعر عاشقانه و درباره شعر عاشقانه. این اتاق، پنجره‌ای‌ست به بهترین شعرهای عاشقانه امروز و دیروز ایران و جهان؛ و هدیه‌ای برای تمام عاشقان!
خوشا شعر و خوشا عشق!
مرجان سادات
