چه باک اگر که جهانی رها کنند مرا

به خنده زمزمه در گوش‌ها کنند مرا

شبی دو چشم سیاه تو را به من بدهند

چه غم، که یک شبه صاحب عزا کنند مرا

تو در وجود منی، پس چگونه می‌خواهند

که از وجود خودم هم جدا کنند مرا؟

بعید نیست از این پس شبیه من بشوی

و یا به نام تو دیگر صدا کنند مرا

دوای درد مرا هیچکس نمی‌داند

فقط بگو به طبیبان دعا کنند مرا...

 

مهرانه جندقی